"เมื่อผมไม่มีจุดมุ่งหมายทางการเมืองแล้ว หนังสือที่ผมเขียนจะไร้ชีวิต และเป็นเพียงวลีที่สวยงามแต่หลอกลวง จะเป็นประโยคที่ปราศจาคความหมาย ส่วนคำขยายก็เป็นเพียงสิ่งตกแต่ง และทั้งหมดก็คือเรื่องโกหกไร้สาระเท่านั้น"
(จอร์จ ออร์เวลล์, Why I Write,1964)
หลังผู้นำประเทศประเทศหนึ่ง แนะนำให้ประชาชนอ่านหนังสือแอนิมอล ฟาร์ม วรรณกรรมสะท้อนภาพการเมืองจาก อิริค อาร์เธอร์ แบร์
ที่เรารู้จักเขาในนาม จอร์จ ออร์เวลล์ นักเขียนอังกฤษที่ขึ้นชื่อในการเขียนเสียดสี เย้ยหยัน ชนชั้นระบบการปกครอง ที่ริดรอนและพรากสิทธิเสรีภาพของผู้คนในประเทศ
ประเทศไหน ? ช่างมันเหอะ !
ไม่รู้ว่าขณะนี้ผู้ชวนอ่านเล่มนี้คิดอยากเปลี่ยนใจไปแนะนำหนังสือเล่มอื่นหรือไม่ แต่ตอนนี้กระแสของหนังสือการเมืองเรื่องสัตว์เล่มนี้ กำลังถูกพูดถึงอย่างกว้างขวางอีกครั้งในโซเชียลมีเดีย และในส่วนเนื้อหาก็มีคนบอกเล่ากระทั่งสปอยตอนจบไปพอสมควรแล้ว
The Isaander เลยอยากชวนย้อนดูข้อบัญญัติที่เกิดขึ้นหลังจากการทำคล้ายๆรัฐประหารในรัฐสัตว์แห่งนั้น ซึ่งกลายมาเป็นข้อบัญญัติ 7 ประการ เปรียบเสมือนธรรมนูญกลายๆ ของแอนิมอล ฟาร์ม
1.อะไรก็ตามที่เดินด้วยสองขาคือศัตรู
2.อะไรก็ตามที่เดินด้วยสี่ขาหรือมีปีกคือมิตร
3.สัตว์จะต้องไม่สวมเสื้อผ้า
4.สัตว์จะต้องไม่นอนบนเตียง
5.สัตว์จะต้องไม่ดื่มเหล้า
6.สัตว์จะต้องไม่ฆ่าสัตว์ด้วยกันเอง
7.สัตว์ทุกตัวมีความเท่าเทียมกัน
แต่ว่าท้ายที่สุดที่ว่า "สัตว์ทุกตัวมีความเท่าเทียมกัน แต่สัตว์บางตัวมีความเท่าเทียมมากกว่าสัตว์อื่นๆ"
ดูเหมือนจะเป็นสิ่งบอกเล่าเรื่องราวภาพจำลองสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในทุกๆประเทศที่ปกคลุมด้วยการปกครองลักษณะเผด็จการ เมื่อได้อ่านแล้วเปิดใจกว้างๆและลองไตร่ตรองดูเถิด
**แอนิมอล ฟาร์ม ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 1945 ถูกแปลเป็นภาษาไทยในหลายๆสำนวน และหลายชื่อปก เช่น ฟาร์มเดรัจฉาน , การเมืองเรื่องสรรพสัตว์,รัฐสัตว์ ฯลฯ
โดยมีเวอร์ชั่นหลังๆที่มักถูกพูดถึงใช้ชื่อว่า แอนิมอล ฟาร์ม สงครามกบฎของสรรพสัตว์ แปลโดยบัญชา สุวรรณานนท์ จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์ไต้ฝุ่น
ภาพประกอบ penguin.com.au
Comments