เมื่อขอนไม้กลายเป็นเรือ

เมื่อขอนไม้กลายเป็นเรือ

_____________

ขณะขอนไม้กลายเป็นเรือ

เลือดหรือเหงื่อหลั่งไหลมิไต่ถาม

ในความเงียบระงมเสียงโครมคราม

นิ่ง.. มองน้ำ ๆ ๆ นานกว่าเคย

ขณะคลื่นเคลื่อนไหวเหมือนไกวเปล

กลิ่นเค็มๆของทะเลพลันเอื้อนเอ่ย

เหนื่อยและเหน็ด อีกนานนักผ่านเลย

หนัก ๆ ๆ ก่อนจักเผยชะตากรรม

ขณะลมบกหนุนหมุนติ้ว ๆ

ต้นมะพร้าวพรางทิวบังเถื่อนถ้ำ

คนติดเกาะ – ตังเก เห่ลำนำ

โค่นมาทำเรือเท่าไหร่ก็ไม่พอ

ขณะแดดแผดร้อนค้อนและสิ่ว

บากร่องริ้วๆ รื้อลงมือต่อ

คิดถึงเจ้าสาวเมืองเลยที่เคยรอ

มึงคงท้อ ๆ ๆ แล้วหนออีนาง

ขณะเหลาด้ามพายปลายบักจก

เห็นแต่นก ๆ ๆ ไม่ไกลห่าง

ลูกลาว ๆ ร่อนเร่ เหล่หาทาง

ลูกจ้างผิดกฎหมายคนขายแรง

ขณะเข็นเรืออีโปงเตรียมลงฝั่ง

เสียงปืนดัง ปัง ๆ ๆ ดังฟ้าแกล้ง

การหลบหนีครั้งที่สี่มิเปลี่ยนแปลง

เห็นหน้านายหน้า เเม่ง ! แสลงใจ

_________

บทกวีจาก เมฆ ครึ่งฟ้า

แรงบันดาลใจจากข่าว : พบลูกเรือทาสไทย 7 คนติดเกาะที่อินโดนิเซีย https://www.facebook.com/theisaander/photos/a.2221809098148453/2381862078809820/?type=3&theater

#Theisaander #Poetry #ลูกเรือตกค้าง #ขณะขอนไม้กลายเป็นเรือ #เมฆครึ่งฟ้า #มหาสารคาม #กลางทะเลลึก #ในกับดักและกลางวงล้อม #ลูกอีสาน #บทกวี